Door Ursula Hilgers

We lopen naar het einde van het jaar toe.

Voor mij voelt het als het letterlijk doorvoelen van alles wat zich nu aandient. Misschien dat je juist nu tegen je diepste uitdagingen aanloopt of er al een tijdje middenin zit. Ik doorloop nu ook een aantal innerlijke verschuivingen, die alleen kunnen plaatsvinden in mijzelf als ik dit toelaat. Dit wordt ook wel de dark night of the soul genoemd (soms wel meerdere tegelijk), ofwel een overgangsfase, bewustzijnsverruiming vanuit jouw kosmisch hart. Waardoor er een tijdelijke leegte ontstaat waar controle en angst wordt losgelaten en je open gaat staan voor overgave en een diep vertrouwen. Hierdoor stel je je open voor het onbekende, een nieuwe ervaring.

Uitdagingen in die zin, niet om iets op te lossen maar hier volledig in te staan, te doorvoelen en doorlopen echter niet op dezelfde wijze zoals ik altijd gedaan heb, gereageerd heb. Maar om mijn hart volledig open te zetten voor mijzelf en met wie ik in verbinding ben, door er simpelweg alleen….. te zijn. Waar te nemen maar met een open hart, niet met een gesloten hart. Ik word uitgenodigd mijn hart volledig open te zetten en waar ik onmacht voel, dit los te laten en hier alleen in aanwezig te zijn. Onmacht voelt voor mij als een uitnodiging om vanuit een andere beleving ergens in te staan.

Vroeger dissocieerde ik mij van mijzelf als ik onmacht voelde maar nu mag ik dit gevoel er laten zijn waardoor het loslaat. Waardoor er ruimte ontstaat om niks te moeten of hoeven op te lossen, alleen er te zijn voor mijzelf (en de ander) zodat er een nieuw innerlijk perspectief komt, een verschuiving in bewustzijn. Van beperkt hoofddenken naar het toestaan of openstaan voor een innerlijke stroming van liefde, compassie en vrije hartsverbinding.

Het gaat niet om het fixen van uitdagingen in het leven maar om het te ervaren en er anders in te staan dan ik tot nu toe heb gedaan. Door bewust waar te nemen wat zich in het moment ontvouwt, creëer ik een soort innerlijke afstand tot een situatie, zonder mijzelf ervan los te koppelen. Die ruimte zorgt ervoor dat ik niet direct reageer vanuit automatische patronen of emoties, maar bewust kan kiezen hoe ik ermee omga. Hierdoor verandert mijn innerlijke beleving van onmacht en weerstand naar overgave en vertrouwen.

Die verschuiving van binnenuit, van verkramping naar openheid voelt….bevrijdend. Het voelt als een diepe(re) beleving van compassie en zelfbewustzijn.

In relatie tot een ander; kan ik mijn hart volledig openhouden maar er niet bovenop zitten. Kan ik er gewoon zijn….want dit is voldoende. Kan ik iedereen maar vooral mijn vrienden en kinderen zichzelf laten zijn, volledig loslaten en alleen waarnemen hoe ieder zijn of haar pad bewandelt, vooral wanneer de ander het moeilijk heeft. Dat iemand gezien en gehoord wordt zonder iets te doen of er je eigen ding van te maken. Dat is iemand de vrijheid geven, zijn of haar eigen pad te bewandelen maar hen tegelijkertijd niet het gevoel te geven dat ze er alleen voor staan. Hierdoor geef ik ook verantwoordelijkheid terug die niet van mij is maar hebben zij vooral de ruimte om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven en invulling.

Ik ervaar dat, er zijn voor een ander, luisteren, iemand de ruimte geven, iemand zijn of haar eigen keuzes laten nemen en hulp bieden wanneer erom gevraagd, rust en een veilige bedding geeft. Vanuit aanwezigheid in het hier en nu luisteren maakt dat de ander de ruimte heeft zichzelf te horen spreken en te uitten, als prachtig en authentiek mens. Hierdoor kan er vastgezette energie gereleased worden en kunnen er kwartjes vallen en innerlijke verschuivingen plaatsvinden. Ik kan iemand ondersteunen, een ander kan mij ondersteunen, maar de ander en ik zijn de enigen die zelf keuzes dienen te maken. Alles eindigt maar vooral, begint met jezelf. Een ander kan het niet voor je doen of oplossen maar kan je wel aanraken jezelf te openen voor jezelf, voor een innerlijke verschuiving naar jouw hartbewustzijn.

Door simpelweg er te zijn voor mijzelf en voor de ander is heel krachtig. Door (aanwezig) te zijn, ontstaat er ruimte voor echte verbinding, zowel met mijzelf als met de ander. Het gaat dan niet om wat ik doe, maar om hoe aanwezig ik ben. Pure aanwezigheid kan vaak al genoeg zijn om een situatie te verzachten of ruimte te maken voor wat er echt gezien of gehoord wil worden.

Ik ervaar dat dit jaar en de komende jaren nog meer in het teken staat van je hart volledig openzetten voor jezelf en dus voor anderen, om vanuit deze hartverbinding jezelf en de ander niet het gevoel te geven dat er iets niet goed is maar dat elke uitdaging, beleving/ervaring is om alles in jezelf te omarmen. Je bent niet kapot, of gebroken, je wordt uitgenodigd jezelf onvoorwaardelijk te omarmen met al je perfecte imperfecties.

Luister naar de waarheid van je hart, die denkt niet, die weet en houdt onvoorwaardelijk van je. Durf jezelf volledig in je hartcentrum te laten vallen, vanuit overgave en vertrouwen en hier alleen simpelweg.. te zijn.

De tijd is daar om jezelf te ervaren vanuit jouw allesomvattendheid, jouw schaduwkanten en puurheid. Met al je onzekerheden en je kwetsbaarheden, met je schoonheid en je mooie glimlach met al je onmacht en frustratie.

De tijd is daar om jezelf volledig lief te hebben, te belichamen, onvoorwaardelijk. Onvoorwaardelijke liefde, jouw Bron Zijn, stroomt, kent geen begrenzingen, stroomt in oneindige mogelijkheden niet in beperkingen, onvoorwaardelijke liefde is innerlijke wijsheid, innerlijke kracht, is niet dwingend, is vrij, is van en voor iedereen, is hartverbinding vanuit jouw Bron…..Zijn.

In verbinding 💕, Ursula Hilgers