De overgang naar een nieuw jaar is voor velen een moment van reflectie en vernieuwing. Een mooi moment om ook eens stil te staan bij het systeem dat deze jaarwisseling definieert. Waarom tellen we twaalf maanden? En wat zou het betekenen als ons jaar een ander ritme had? In dit blog duiken wat wat dieper in een vergeten tijd, waarin een kalender van 13 maanden ons leven bepaalde.
In de moderne wereld draait onze tijdsbeleving om een kalender van twaalf maanden. Deze structuur zit diep ingebakken in onze cultuur, maar is dit altijd zo geweest? Ooit, in een tijd die we ons nauwelijks meer kunnen voorstellen, leefden we volgens een kalender van 13 maanden. Deze oude manier van tijdmeting weerspiegelde niet alleen de natuurlijke ritmes van de aarde, maar ook de kosmische harmonie waaraan ons bestaan wezenlijk is verbonden. Hoe en waarom hebben we dit verloren? En wat betekent deze verandering voor ons huidige leven, zowel praktisch als spiritueel?
De oorsprong van de 13 maanden
Oorspronkelijk was de mens sterk afgestemd op de natuur. Veel oude culturen, waaronder de Maya’s en sommige Keltische tradities, volgden een maan-gebaseerde kalender. In een jaar passen namelijk dertien maancycli van elk ongeveer 28 dagen — een periode die nauw overeenkomt met de menstruatiecyclus van vrouwen en de biologische ritmes van veel levende wezens. Deze kalender vormde een natuurlijke symbiose met de wereld om ons heen, waarin tijd werd gezien als cyclisch in plaats van lineair.
De dertiende maand werd in sommige tradities aangeduid als “Sol”, een maand die de overgang tussen oude en nieuwe cycli symboliseerde. Deze heilige maand had geen vaste seizoensgebonden kenmerken en stond volledig in het teken van reflectie, loslaten en voorbereiding op het nieuwe jaar. Nieuwjaarsdag werd gevierd op de dag na de heilige “buiten de tijd”-dag, wat betekende dat het nieuwe jaar begon met een frisse intentie en zonder de druk van een doorlopende tijdsstructuur. Deze heilige dag viel meestal op 1 juli in het huidige systeem, waarbij de eerste dag van de dertiende maand, Sol, begon na 28 juni.
Met dertien maanden van 28 dagen bleef er slechts één dag over: een heilige dag buiten de tijd, bedoeld voor reflectie, vernieuwing en het eren van het universum. Deze kalender verbond ons met het grotere geheel 😊
De overgang naar 12 maanden
De verschuiving naar een 12-maandensysteem kwam met de opkomst van patriarchale samenlevingen en de centralisatie van macht. De Romeinse kalender, die oorspronkelijk ook dichter bij de maancyclus lag, werd drastisch hervormd door keizers zoals Julius Caesar en later paus Gregorius XIII. Deze wijzigingen waren bedoeld om politieke en economische controle te vergemakkelijken. Het gevolg? Een kalender die minder gebaseerd was op natuurlijke ritmes en meer gericht op administratieve eenvoud.
Spiritueel gezien markeert deze verandering een breuk met de cyclische aard van het leven. De 12-maandenkalender, met zijn ongelijke maandlengtes en abstracte structuur, verwijdert ons van de intuïtieve verbinding met de aarde en ons eigen lichaam. De dynamiek van het getal 13 (vaak beschouwd als een krachtig spiritueel symbool van transformatie) werd daarmee ook gedegradeerd tot een teken van ongeluk en disharmonie.
De invloed op ons huidige leven
Vandaag de dag ervaren velen van ons een gevoel van onthechting en disbalans. We leven volgens schema’s die geen rekening houden met de natuurlijke ritmes van de seizoenen, de maan of ons eigen lichaam. Dit manifesteert zich in stress, burn-out en een algemeen gevoel van tijdsdruk. Door te leven volgens een kunstmatig tijdsbegrip, zijn we onze verbinding met het hier en nu kwijtgeraakt.
Spiritueel gezien heeft deze verschuiving ook onze relatie met het getal 13 verstoord. Wat ooit een symbool was van volledigheid en kosmische harmonie, wordt nu vaak gevreesd of vermeden. Dit weerspiegelt een diepgewortelde angst voor het onbekende en een weerstand tegen verandering — precies de kwaliteiten die het getal 13 ons zou kunnen helpen omarmen.
De weg terug naar verbinding
Hoe kunnen we ons opnieuw verbinden met de ritmes van de 13 maanden? Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de wereld terugkeert naar een maan-gebaseerde kalender, kunnen we in ons persoonlijke leven bewust kiezen voor een andere tijdsbeleving. We kunnen ons richten op de maancycli, momenten van stilte en reflectie inbouwen, en ons ritme afstemmen op de natuur.
Het spirituele pad nodigt ons uit om de verloren verbinding met het getal 13 te herstellen. Door dit getal te omarmen, herinneren we onszelf eraan dat leven niet draait om lineaire vooruitgang, maar om cyclische groei, transformatie en vernieuwing. Wanneer we de energie van de 13 maanden weer toelaten in ons bewustzijn, herstellen we niet alleen een deel van onze geschiedenis, maar ook onze verbinding met het grotere geheel.
De overgang van 13 naar 12 maanden markeert meer dan een praktische wijziging; het symboliseert een fundamentele verschuiving in hoe we tijd en onszelf ervaren. Door de oude wijsheid van de 13 maanden te herontdekken, kunnen we ons leven opnieuw in lijn brengen met de ritmes van de natuur en het universum. Dit is niet alleen een reis naar het verleden, maar een uitnodiging om een meer vervullend en harmonieus heden te creëren. De keuze is aan ons: blijven we vasthouden aan een systeem dat ons vervreemdt, of durven we terug te keren naar de tijdloze ritmes van het leven?
Lieve groeten, Regina
TIP:
Je kunt via een live stream de Schumann resonantie volgen. Door geregeld even op deze site te kijken blijf je op de hoogte van de pieken en zal je hier steeds bewuster van worden.
Geef een reactie