De huidige energieën nodigen je uit jezelf onvoorwaardelijk te erkennen, onvoorwaardelijk jezelf uit te spreken, onvoorwaardelijk weer te gaan staan en je leven te leven in elke cel van je wezen vanuit jouw Bron zijn.

Het is tijd jezelf weer te erkennen als heelheidswezen.

Het is tijd om jouw creatievermogen, jouw magie weer te laten stromen en uit te dragen.

Het is tijd jezelf weer te gaan uitspreken: wie jij bent, in jouw allesomvattendheid vanuit jouw Bron zijn.

De huidige energieën en afstemming bracht mij dit weekend in Ermelo. Met een vaste groep energetische veldwerkers en (blijkt uiteindelijk) een aantal veldhoeders, werden we, in dit huidige moment naar Ermelo geleid. De groep is volledig op elkaar afgestemd maar ieder heeft zijn of haar eigen inbreng. Soms ook aangevuld met anderen die simpelweg in dat moment ook aanwezig dienen te zijn, dit kristalliseerde zich deze dag ook als vanzelf uit. Dit staat allang vast. Mijn zoon kon onverwachts het weekend niet naar zijn vader en dus “moest” hij met ons mee. Een andere moeder kon ook geen oppas krijgen en nam haar zoontje ook mee. Uiteindelijk waren we met 9 vrouwen en drie mannen, een 3e man uit de groep veldwerkers sloot op de dag zelf nog “spontaan” aan. 

We kwamen samen en vertrokken naar het Solse Gat. Een grote kuil in het Speulder- en Sprielderbos, een (het) oerbos waar alreeds vele verhalen over verspreid zijn.

Wij kwamen bij het Solse Gat aan en namen plaats in het veld. Ik zag diverse beelden voorbij komen en voelde het oerveld van het Solse Gat onder de lagen die erop waren gelegd. Ik zag een wit pad door het Solse Gat lopen. Opeens kwam het beeld naar boven van iemand die dwars door de zee liep en de zee opende zich aan weerszijden en maakte de weg vrij voor hem, die hij in dat moment zelf creëerde. Magie zit in jezelf, alles is al in jou aanwezig. Een veld waar jouw Bron essentie erkend word in jezelf, door jezelf, jouw oneindige creatievermogen. Een veld waarin jij jezelf,  iedereen zichzelf en anderen erkent als Bron zijn, als heelheidswezens.

No wonder dat hier lagen overheen gelegd waren.  

Na een tijdje, toen iedereen zijn of haar waarneming en werk had gedaan kwamen we in een kring samen en bekrachtigden en erkenden wij vanuit onszelf dit oer moederveld dat zo koesterend, zo dragend voelt. Het veld dat jou aanraakt in jezelf, het veld dat jij in je draagt om jezelf als heelheidswezen te erkennen, vanuit innerlijke kracht, vanuit onvoorwaardelijke liefde, vanuit hartverbinding.

Daarna gingen we op zoek naar de toverberg. We waren al van het wandelpad af en liepen het wat meer verdichte bos in. We probeerden het met de tom tom maar bleven maar in rondjes lopen en werden constant afgeleid. Totdat we alles overboord gooiden en ons gingen afstemmen waar heen te gaan. Na een tijdje stonden we in het bos stil en voelden een innerlijke shift. Het bos was hier anders. We wisten en voelden dat we weer een ander veld ingestapt waren. We voelden dat we in het veld van de toverberg stonden. Dat we in het specifieke veld aangekomen waren werd ons bevestigt door één van de kinderen. Kijk mama, ik heb eindelijk gevonden wat ik wilde, ik trok dit zwaard (een mooie tak dat echt op een zwaard leek) uit de grond en heb de wortels eruit getrokken. (Noah was al een paar uur op zoek naar een stok die bij hem paste en nu “opeens” had hij hem). Hij zwaaide met het zwaard alsof hij de koning en de ridder van het universum was. Hadden we nog meer bevestiging nodig?   

We gingen weer in een kring staan maar al gauw werd er geïnitieerd dat we met onze ruggen naar elkaar moesten staan. De 3 mannen, waar van we dachten dat ze zich bij ons zouden voegen in de cirkel bleken opeens verdwenen. Eén van de mannen zat een eindje verderop tegen een boom aan en de 2 andere jongens liepen van ons weg en gingen een eind verder op de grond zitten. De energie bouwde zich al snel op en een immens krachtige straal, koker van energie kwam uit de aarde naar boven. Mijn handen begonnen weer te trillen en ik voelde de energie heel snel en heel sterk in mij opbouwen. Ik voelde opeens verdriet in mij naar boven komen, ook weer die intense onderdrukking. Ik wilde de opgebouwde energie eruit schreeuwen maar dit deed ik niet. Ik hield mijzelf in. Wat een ontkrachting van de innerlijke kracht van de mens maar vooral van het vrouw zijn, voelde ik in elke cel van mijn wezen. Doordat ik mij niet uitte voelde ik hierdoor direct de opgeslagen onderdrukte energie en het omgekeerde veld. Dit is wat het omgekeerde veld met je doet, wat ik nu ervaarde.

Het veld van er niet mogen ZIJN, je “niet mogen en dus kunnen uitten/uitspreken, jezelf niet mogen uitdragen”. Dit betreft iedereen maar ik voelde vooral de prachtige krachtige vrouwen door de eeuwen heen, de gebrandmerkte heksen, kruidenvrouwen, de vrouw in het algemeen. Ik uitte mezelf niet direct en naast mij schreeuwde nu iemand anders. Vervolgens liet ik het ook toe en kwam er ook een oerkreet uit mij. Wat een release, zoveel is hier vastgezet in dit veld. Jouw magie die niet gezien mag worden, jouw magie die niet uitgesproken en uitgedragen mag worden.

Iemand anders had nu de energie van het veld gekanaliseerd en met haar kracht en haar staf dreunend op de grond sloeg ze het veld open. Nog een release, ik voelde nu intens verdriet van niet jezelf mogen en kunnen zijn, continue jezelf maar wegcijferen, niet gehoord niet gezien.  Ik liet de energie eindeloos door mij heen stromen, anderen deden dit op hun eigen-wijze.

Na een tijdje werd het veld lichter en was de zwaarte weggeëbd. We draaiden ons weer om en keken elkaar aan. Met onze schouders naar achteren, ons ware kern en ZIJN voluit schijnend en elkaar, en het veld dat eronder ligt, volledig erkennend.  

De 3 mannen, hoe klein de andere twee ook waren, bleken de hoeders, het mannenveld te vertegenwoordigen, om ons vrouwen te erkennen en te dragen. We waren ook aanwezig in het gebied waar iemand uit de groep een boom opmerkte die zich halverwege naar boven in drieën splitste en verder groeide. Het dorp dat aan dit bos ligt heet Drie.

Toen we voor nu klaar waren liep Noah spontaan op ons af, nog steeds in zijn ridderrol, om ons te ridderen. Gewoon omdat hij dit wilde doen.

Deze ervaring en de huidige energieën laten mij in elke cel van mijn wezen datgene weer aanraken zodat het ongeziene gezien mag worden, het onbekende ervaren mag worden en het onuitgesprokene uitgesproken mag worden.

De boodschap voor nu is:

Het is tijd om jouw creatievermogen, jouw magie weer te laten stromen en uit te dragen.

Het is tijd jezelf weer te erkennen als heelheidswezen.

Het is tijd jezelf weer te gaan uitspreken: wie jij bent, in jouw allesomvattendheid vanuit jouw Bron zijn.

Laat je creatievermogen, jouw magie weer vrij stromen en spreek je uit, vanuit hartverbinding met je schouders naar achteren. Jezelf erkennend, elkaar recht aankijkend, dwars door alle schillen heen, wanneer en waar je ook bent.

In verbinding 💕, Ursula