Je bent alles en niets tegelijk

Vorige week benoemde ik het belang van chill-momentjes, om meer in je eigen energie te zijn, zonder afleiding, om puur te zijn en je uit te lijnen. We gaan momenteel zo snel en de energieën zijn zo hoog, dat het soms niet bij te benen is. Waar je vroeger jaren over kon doen om een inzicht te krijgen, vallen en klikken de inzichten nu als puzzelstukjes continue in elkaar, in jou. Soms wel een paar in 1 week. Dit zorgt voor versnelde transformaties, je leven dat 360 graden draait. Balanceren tussen oud en nieuw gedrag, oude waarheden en nieuwe waarheden. Wat vooral niet vergeten dient te worden, is de emotionele lading die ook nog ligt opgeslagen in je fysieke systeem. Emotionele ladingen die bij bepaalde ervaringen, patronen en geloofsovertuigingen hoorden en die nu vanuit diepe lagen in jou in beweging zijn gebracht.  

Nu je zo snel gaat met je bewustzijnsverruiming, kan je emotioneel hier wat achteraan rennen. Er dient een release te komen van deze dieper liggende emoties; verdriet, onmacht, onbegrip, angst, boosheid. Niet om van deze emoties weer een nieuw verhaal te maken, te labelen of te analyseren maar om deze energie te releasen. Om zonder oordeel deze energie vrij te laten in jezelf zonder hier iets mee te moeten. Het zijn emoties zonder verhaal, oude waarheden die je hebt losgelaten, waarin je niet meer getriggerd wordt maar waar de lading zich soms nog op diepere lagen in jezelf bevinden om nu weer vrij te mogen stromen.

Dit was de afgelopen dagen en is nu nog steeds voelbaar, zeker voor degenen die de energie van het collectief kunnen voelen.  Al een aantal dagen en nu ook hangt er een onderliggende bedwelmende sfeer in de lucht, in het collectief. Als een deken dat, als je niet uitkijkt jou letterlijk naar beneden drukt. Letterlijk, fysiek maar ook mentaal. Periodes van neerslachtigheid, zwaarte, spontaan huilen om niks, sacherijnig, een kort tot geen lontje. Ook deze emoties mogen nu losgelaten worden.

Aan de andere kant zijn er ook nog steeds thema’s die echt niet meer te ontkennen zijn, je dient dit in jezelf te aanschouwen, voelen. Thema’s die leven na leven na leven als een rode draad door je leven lopen. Deze thema’s triggeren jou om nu echt in alle eerlijkheid naar jezelf te kijken, naar zelf-oordeel, omlaaghalend gedrag. Thema’s, geloofsovertuigingen, die al levenslang in je systeem aanwezig zijn, omdat dit thema’s betreft die jij het langst met je meedraagt, kunnen nu echt veel (energie) van je vragen. Denk aan; jezelf nog steeds negeren, jezelf nog steeds op de 2e plek zetten. Iets graag willen maar nog steeds die stap niet durven zetten terwijl je ziel en je hart dit zo graag wil.

Ja,…….door transformaties krijg je meer ruimte, stroomt alles makkelijker, word je ook krachtiger en zachter om uiteindelijk ook de langst dragende patronen, die jou tegenhouden volledig in het leven te staan, nu eindelijk te doorbreken.  Je kunt je hart niet meer afsluiten voor jezelf. Dit doet teveel pijn.  

Wat ik ook opmerk is, doordat je soms zo vastzit in een bepaald patroon, je hiermee zo identificeert (een waarheid dat je gelooft boven alles) dat je hierdoor niet meer ziet wat er werkelijk afspeelt. Hierdoor kan het voorkomen dat je de laatste tijd reageert naar iemand of op een situatie en er later achter komt dat wat jij dacht zich helemaal niet afspeelt, alleen in je hoofd. Je zal je echter steeds sneller bewuster worden van het verhaal dat jij afspeelt in je hoofd en andere realiteiten die zich in dat moment tegelijkertijd afspelen. Je zal je steeds bewuster worden welk verhaal je gelooft in dat moment maar tegelijkertijd beseffen dat er ook andere werkelijkheden zijn, in dat moment. Dit kan confronterend maar soms ook heel hilarisch zijn.  

Hierdoor zal je tot het besef komen dat je alles en niets tegelijk bent. En dat alles wat hier tussen zit, slechts een verhaal, een ervaring is. Een ervaring om te ervaren niet om die ervaring te zijn. Hierdoor zal jij de observeerder zijn van jezelf , van een “ik” die in een verhaal aanwezig is maar tegelijkertijd ook andere verhalen ziet.

Je zal steeds meer ruimte ervaren om te kiezen wat je wilt ervaren………als je hier voor kiest. Kiest om een bepaald verhaal los te laten. Wees dus steeds meer de observeerder die waarneemt zonder hier iets van te vinden of je met een verhaal te identificeren.

Het mooie is dat je hierdoor steeds bewuster word van de verhalen die jij jezelf continue vertelt en bepaald gedrag, patronen die je vaak onbewust uit. Je wordt uitgenodigd nog bewuster aanwezig te zijn in jezelf. Neem je ruimte voordat je iets terug wil zeggen als je getriggerd word. Voel in jezelf waar iets vandaan komt. Welk verhaal vertel ik mijzelf nu? Jezelf de ruimte geven iets waar te nemen zonder direct te reageren maakt dat jij je bewuster wordt van wat er in jou afspeelt.

Het gaat niet om de ander maar om hoe jij iets beleeft. Hoe jij jezelf ziet bepaalt hoe jij het leven ervaart. Je ervaart niet het leven, je ervaart jezelf, jij bent het leven. Hoe jij het leven ervaart, zegt alles over jezelf.

Je bent alles maar tegelijkertijd ook niets, ik noem dit het lege/zwarte veld in jezelf. Alles hier tussen is een ervaring, een verhaal. Welk verhaal vertel ik mijzelf, is dit nog steeds wat ik wil geloven of durf ik uit mijn geloofsovertuiging te stappen en mijzelf open te stellen voor nieuwe waarheden waarbij ik mijzelf niet meer klem zet maar mijzelf toestemming geef steeds meer vrij te zijn, te blijven stromen als oneindig bewustzijn ? Er zijn namelijk geen begrenzingen of kaders, alleen dat wat jij jezelf oplegt.

In verbinding 💕 Ursula