Van onbewuste naar bewuste manifestatie

Hoe meer jij uit een overlevingsmodus stapt, hoe meer ruimte jij creëert in jezelf. Zodat je niet meer geleefd wordt. Om niet meer je leven te creëren, te leven vanuit gekopieerd gedrag, beperkende geloofsovertuigingen jezelf blijven vastzetten/blijven hangen in je eigen innerlijke bewustzijnsgevangenis(sen) of bepaalde ingesleten of onbewuste patronen.

Hierdoor zal jij steeds dieper zakken in jezelf, in jouw Bronessentie, heelheidsbewustzijn en die prachtige innerlijke rust in jezelf ervaren. Ik noem dit het 0-punt in jezelf, daar waar creatie nog niet begonnen is, daar waar alles en niks aanwezig is….. en dat is heel fijn. Dit maakt dat jij zonder afleiding volledig in het hier en nu aanwezig kunt zijn.

Ik word me steeds bewuster dat ik gedurende mijn leven, vaak onbewust heb gecreëerd. Creëren doe je altijd, manifesteren doe je altijd, maar vaak onbewust. Omdat alles wat wij creëren vaak voorgeprogrammeerd is. Je leven is als het ware al ingevuld/gekleurd. Van kleins af aan geprogrammeerd, geconditioneerd via schoolstructuren, maatschappijen, waar je binnen kaders dient te leven vanuit bepaalde denk- en zienswijzen,  tv programmeringen, radiozenders, belastende patronen die van generatie op generatie in je familielijn is doorgegeven. Dit alles bewust en onbewust ingebracht in een bepaalde frequentie om jou onder controle te houden, jouw creatievermogen te gebruiken. Waardoor jij vanaf het moment dat je s ‘ochtends opstaat tot het moment dat je naar bed gaat, geleefd wordt, programma’s doorloopt, afspeelt in je hoofd met constant dezelfde terugkerende emoties (belevingen). Gedachtekracht is manifestatiekracht. Maar wie denkt er nu voor het overgrote deel van de dag, is dit jouw vrije geest of een programmering?

We zijn over het algemeen opgevoed, om te “volgen”, je te vergelijken met anderen. Afhankelijk te zijn, te leven vanuit handleidingen of met een routeplanner. Zo’n controle/besturingssysteem is handig en makkelijk, hierdoor hoef je niet zelf te denken maar zal je altijd dezelfde kant op worden gestuurd. Door de verantwoordelijkheid van je leven weer in eigen beheer te nemen, zelf beslissingen te nemen, verruim, stap je, uit je tunnelvisie, uit het beeldschermpje en creëer je je eigen leven, puur vanuit je eigen energie, eigen ingevingen, zonder manipulatie en afleiding.

Hoe meer je bewust wordt van hetgeen jij jezelf weerhoudt om vanuit je hart te leven, ga je programma’s loslaten, je eigen schaduwkanten durven aankijken, vastgezette energie uit jouw fysieke lichaam releasen en hierdoor alles in jezelf weer vrij laten stromen, zonder je ergens aan vast te houden, je mee te identificeren.

Maar hoe komt het dan, dat als je door vele transformaties bent gegaan, steeds vrijer innerlijk stroomt en ook steeds meer dat heerlijke rustpunt in jezelf kunt ervaren, die verankering, toch het gevoel hebben dat je stilstaat, dat er geen nieuwe ingevingen en creatie komt, van binnenuit, vanuit jezelf? We zijn jarenlang zo beperkt gehouden, klein gehouden, voorgeprogrammeerd geweest, dat we vergeten zijn hoe het is om je fantasie werkelijk toe te staan weer vrij te laten stromen, je innerlijk kind volledig toestemming te geven te doen en dan pas te denken, de spontane avonturier te zijn.

Het kan ook zijn, nu je steeds meer innerlijke vrijheid ervaart en je steeds bewuster wordt van je eigen krachtige bewuste creatievermogen. Dat het eng en spannend is om in overgave zonder begrenzingen simpelweg te gaan doen waar je hart ligt, dat het kan. Dat jijzelf de enige bent die dit nog tegenhoud.  Mogelijk dat hier nog een onbewust beperkend zelfbeeld of geloofsovertuiging aanwezig is wat jou nog een beetje afremt.

Sta jezelf toe weer ongegeneerd spontaan te zijn, te fantaseren met jouw oneindige verbeeldingskracht. In het hier en nu en hier in overgave, zonder begrenzing, in mee te gaan. Zonder lading, vanuit een blanco canvas, jouw 0-punt, jouw allesomvattendheid. Jouw Bronessentie uitdragend, die geen vorm (be)vat maar alles omvat, maar vooral de trilling van vrijheid, ruimtelijkheid, verruiming, stroming en onvoorwaardelijke liefde.

Geef jezelf toestemming weer te dromen;  een andere realiteit in jezelf te openen, dit in elke cel van je wezen te voelen, vanuit dit rustpunt in jou, die jou herinnert dat je nergens aan vast zit en zet vervolgens die eerste stap, ook al weet je de volgende stap nog niet of waar het precies naar toe gaat leiden. Je bent dan al verder dan je je ooit kon voorstellen in je huidige realiteit. Omdat je openstaat te stromen, te ZIJN, vanuit een nog grootser voorstellingsvermogen, in jezelf.

In verbinding 💕, Ursula