Door Ursula Hilgers

Jij als oneindig bewustzijn in een fysiek lichaam

Wow, wat een intense periode heb ik achter de rug. Er vind momenteel zo’n krachtige en grote opschoning plaats. Ik heb dit zelf afgelopen 2 weken mogen ervaren. Flinke zenuwpijnen, koorts en het releasen van energie dat mee is genomen uit de vroegste voorouderlijnen maar ook uit andere levens/tijdlijnen waarin ik ervaringen heb opgedaan die ik nog steeds vasthield als waarheid, als identificatie. Pijnlijke ervaringen, energie die nu vanuit het geheugen vanuit de wortels van mijn kiezen, cellen en DNA losgelaten wilden worden. Dit uitte zich bij mij de eerste 3 dagen in helse zenuwpijnen in mijn kaak, koorts, niet kunnen bewegen, alleen in overgave ZIJN, in het hier en nu.

Wat ik in die dagen o.a. ervaarde, was de vroegste herinnering van mijn huidige tijdlijn. Het schurende rauwe en akelige gevoel niet te kunnen slikken omdat mijn keel en kaakklieren opgezet waren, bracht mij direct terug naar mijn couveuse periode. Ik keek nu vanuit de ogen, toen ik een baby was, vastgebonden, slangetjes in mijn keel, niet kunnen slikken, de wereld aan mij voorbijgaand, waardoor geen gevoel van bestaansrecht te hebben. Op een geven moment, voelde ik een hele diepe emotie weggestopte onmacht en eenzaamheid naar boven komen en ik wist dat ik mijzelf op dat moment ervaarde, niet alleen vanuit dit leven maar mijzelf ook zag vanuit meerdere levens, vanuit meerdere zelven/tijdlijnen tegelijkertijd.

In dat ogenblik mengden zich daar nu ook andere ervaringen van mij doorheen met hetzelfde soort thema: de ervaring/het verhaal afgescheiden zijn van de Bron. Ik weet dat ik zelf Bron ben, een vonk van de Bron, oneindig bewustzijn en dat de Bron zich in mijn hart bevind. Het leek wel of op dat moment alle ervaringen die hier niet mee matchen, nu naar boven kwamen om als vastgezette energie gereleased te worden uit mijn bewustzijn en systeem.

In een flits kwam er een andere ervaring/herinnering naar boven, als een lucide droom die ik eerder had gehad maar waar ik nu weer in aanwezig was. Het was geen droom, het is een ervaring uit een parallel leven. In het kort, ik ben op een ruimteschip, tijdens een oorlog die alreeds lange tijd gaande was en ik keek naar buiten en wist dat mijn leven bijna ten einde liep. Ik klampte me vast aan de metalen zilveren muur rondom mij en keek naar buiten. Er was niemand bij mij op dat moment die ik kende. Toen voelde ik ook deze eenzaamheid. Ik zag een felle flits op mij afkomen op het ruimteschip en toen werd het zwart.

Ik zit nu met dit eenzaamheidsgevoel, wat in mijn beleving het verst afligt van mijn beleving van heelheidsbewustzijn, in bed….. en laat het los. Ik door voel deze energie en alles is oké, omdat ik weet dat ik dit niet ben, dat ik niet de emotie of het verhaal ben maar een heelheidswezen dat zichzelf in vele gedaantes en identificaties heeft kunnen ervaren maar dit niet is. De zenuwpijn verdwijnt na twee dagen. De koorts ook, maar mijn klieren blijven opgezet en ik kan niet slikken.

Mijn klieren lymfe- en zenuwstelsel draaien overuren om vele vervuilde ophopingen uit mijn cellen en afvalstoffen uit mijn systeem te verwijderen.  Ik kan niet eten en tijdens de derde nacht voel ik dat ik moet slikken, maar verslik me in mijn eigen slijm terwijl ik lig. Ik zit binnen 1 seconde rechtop en moet hoesten. Ik voel weer die diepe onmacht en een moeheid en roep via de Bron in mij de Oerbron aan om me te ondersteunen. Dan zie ik (met mijn ogen dicht) links van mij drie prachtige, glimmende energetische schijven de slaapkamer binnen komen zweven, naar mij toe komen en verdwijnen in mijn keelgebied.

Ik, jij, het collectief wordt gevraagd om energetisch, mentaal, emotioneel, fysiek in het hier en nu, los te laten dat je afgescheiden bent van de Bron, dit kan ook niet anders want je bent een vonk van de Bron. Alles waar je nog in gelooft, dat je afgescheiden bent van de Bron zal alleen maar nog meer weerstand geven in je systeem. Vandaar dat nu op de diepste lagen en vanuit vele verschillende tijdlijnen en ervaringen in je bewustzijn en fysieke lichaam, energie die jij nog steeds vasthoud (aan emoties en verhalen/ervaringen) nu naar boven kunnen komen om te releasen, om los te laten.  Hierdoor zal steeds meer ruimte komen om bewustzijn weer vrij te laten stromen, je fysieke lichaam hierdoor steeds meer een kristallijne structuur kan krijgen.

Hierdoor zal je ook steeds meer aanwezig kunnen zijn in het hier en nu en zal alles ook steeds meer gaan samensmelten en samenkomen in het huidige moment, want er is alleen maar nu.

Wat is het wat ik wil, wat wil ik voor mijzelf ervaren in dit huidige moment. Wat in deze huidige tijd regelmatig kan wijzigen omdat we steeds meer in het moment gaan leven en vanuit deze afstemming gaan leven, keuzes gaan maken. Niet meer in het verleden of de  toekomst maar in het NU. Hoe het er morgen uit gaat zien, dat zien we morgen wel.

Wat ik afgelopen twee weken nog eens heel duidelijk ervaarde, wat ik al wist maar wat steeds voelbaarder wordt, is dat simpelweg niks vaststaat. Dat je alleen kunt meebewegen in en met het huidige moment, in dat wat zich ontvouwt. Dat je hierin (in het moment) zeker keuzes kunt maken maar dat het leven niet is om jou tegen te werken, alleen om je bewust te maken op wat wel stroomt en wat niet stroomt in jou in dit huidige moment voor jouw hoogste goed.

Wat ik nu steeds meer aan het afleren ben en eigenlijk is hier geen ontkomen meer aan, dat er niet iets bestaat als lange langetermijnplanning of controle, alleen maar pure afstemming, aanwezigheid in het huidige moment, waar alles al aanwezig is. 

Wat is het wat ik nu wil? Waar ligt nu mijn huidige behoefte? Dit betekent niet dat je helemaal niks meer hoeft te plannen. Sommige dingen dienen gepland te worden maar je ergens nog aan vasthouden is simpelweg niet meer mogelijk, is ook niet voedend. Met nergens aan vasthouden bedoel ik ook, als je een keuze hebt gemaakt, een intentie hebt uitgezet, een richting op gaat, dat dit niet hoeft te betekenen dat je hieraan vast zit, aan hoeft vast te houden. Dat je letterlijk, elke dag dat je wakker wordt, een nieuw leven kunt starten, als een blanco canvas. Dat als je denkt ergens aan vast te zitten, dat dit puur een geloofsovertuiging is, dat dit puur iets is wat jij zelf (nog) vast houdt.

De nieuwe aarde is hier op aarde, in jezelf. Wees aan de ene kant volledig energetisch, sluit je ogen en voel dat je geen lichaam hebt maar puur kristallijne Bronenergie bent met een steeds groter wordend energetisch veld om je heen maar zak tegelijkertijd steeds dieper in je fysieke lichaam. Je lichaam zal zich gaandeweg steeds meer aan jouw energie, aan jouw trilling aanpassen en hierdoor zal jij als multidimensionaal mens steeds meer magie kunnen ervaren vanuit je fysieke lichaam maar dan bewegend vanuit een lichter lichaam waar meer ruimte is in je cellen en jij je DNA steeds meer op aan zet, van binnenuit. Deze lichamelijke transformaties zullen nog een tijd doorgaan totdat het steeds meer resoneert met jouw hartstrilling en groter wordende bewustzijn, die voorbij ervaringen, identificatie en emoties gaat, die jij nog in je systeem hebt, waar jij jezelf nog niet erkend als heelheidswezen, als vonk van de Bron. 

In verbinding 💕,  Ursula